Polityka rodu

 

Carl Spitzweg "Spokojny wieczór"

    Wiele projektów skazanych jest na porażkę, ponieważ umrą wraz z ich autorem. Ta kruchość wielu inicjatyw jest jednym z najbardziej dołujących aspektów tworzenia, głównie u artystów, ale także u rzemieślników czy nawet kolekcjonerów. Oczywiście wiemy, że ludzkie życie na tym łez padole to jedynie rozdział w naszej wędrówce ku wieczności, jednak, gdyby każdy człowiek pozostawiał po sobie zamiast niezapłaconych rachunków, zabałaganionego mieszkania i kilku zdjęć, które zdążą wyblaknąć lub gdzieś się zapodziać w ciągu przyszłych 50 lat coś, co kolejne pokolenia mogłyby kontynuować i dążyć do jakiegoś wyższego celu, świat wiele mógłby na tym zyskać.

    Posiadanie rodziny może zapobiec przepadnięciu wielu projektów. Temat „schedy” jest bardzo szeroki i w wpisie tym jedynie zarysuję jego problematykę, a żeby zacząć, najlepiej porównać rodzinę do innej formy organizacji. Każda firma czy przedsiębiorstwo posiada swoją „politykę” czyli rozpisuje wyzwania stojące przed organizacją, cele, dążenia i ogólny „plan”. W osobnym wpisie zajmiemy się przyrównaniem do organizmu wyższego rzędu, na tą chwilę wystarczy nam „polityka firmy” z czego wychodziłoby, że każda rodzina powinna posiadać „politykę rodziny” lub „politykę rodu”.

Krasnoludy, czyli fantasy uczy

 

  "King Dakkuc" grafika stworzona przez "Akiman"

    Kiedy przygotowuję treści tutaj na stronę, ale także wyszukuje coraz to nowych źródeł skąd czerpać informację oraz inspiracje szukam, gdzie się tylko da. Jestem zwolennikiem koncepcji, że odpowiedzi na wszystkie pytania już padły, my po prostu ich jeszcze nie odnaleźliśmy. Czasem więc wybieram abstrakcyjną drogę poszukiwania informacji, czasem będzie to film, czasem książka, serial czy nawet gra komputerowa. Na potrzeby wymienionych przeze mnie mediów tworzone są całe światy, które mają tłumaczyć zachowanie postaci w nich występujących.

    Mamy na przykład świat J.R.R. Tolkiena (Hobbit, Władca Pierścieni i inne opowieści) w którym istnieją różne rasy humanoidów (ludzie, elfy, orkowie, krasnoludy, hobbici etc.) do tego magiczne stwory, władcy, dynastie, bogowie, magia i czarodzieje. Wszystko to dokładnie tłumaczone w książkach pozwala nam zagłębić się w świat przedstawiony oraz „uwierzyć” w to co się w nim dzieje.

Obrzędowość

 

 

Olga Boznańska "Kwiaciarki" 1889 Olej na płótnie

    To czemu poświęcamy czas zyskuje na wartości. Jeżeli dziennie słuchamy muzyki przez godzinę, po jakimś czasie ciężko będzie nam nie słuchać muzyki. „Wejdzie nam to w krew” i na tyle się do tego przyzwyczaimy, że ciężko będzie żyć nam bez tego. Większość takich zjawisk to po prostu nawyki i rutyny, jednak, jeżeli podejdziemy do jakiejś czynności z intencją wyniesienia jej do poziomu „świeckiej tradycji” czy „domowego rytuału” wtedy w tą zwykłą czynność wplatamy nitkę niecodziennego sacrum. By lepiej przyjrzeć się zjawisku wymienić należy kilka przykładowych sfer, w których ono występuje, więc z teorii przejdźmy do praktyki.

    Tradycją można określić proces „przekazywania z pokolenia na pokolenie treści kultury” (takich jak: obyczaje, poglądy, wierzenia, sposoby myślenia i zachowania, normy społeczne) Wielu ludzi, a w szczególności młodych odrzuca ogólnie przyjęte i popularne tradycje, sądząc, że jest to im w dzisiejszych czasach już nie potrzebne. Dzieci wychowuje się wręcz „neutralnie” pozwalając im samodzielnie wybierać wiarę, poglądy czy opinie, bo to takie postępowe i otwarte na świat. Zawieruszyła się gdzieś mądrość mówiąca, że to:

„W wędrówce przez życie nie obcierają jedynie znoszone buty”
-Nicolas Gomez Davila

    Obrządek rodzinny jest to więc przepracowany sposób myślenia, tradycja świadomie przekazana i najlepsze kąski powierzone przyszłym pokoleniom z wielu przemyślanych i konkretnych powodów. Przedstawię po krótce działy w których możemy to realizować.

Czy ta zabawa jest dla wszystkich?

 

 

Henry Scott Tuke "The Look Out" 1886 olej na płótnie

 

    Staram się unikać pompatycznych stwierdzeń. Zarówno konstruowania takowych jak i słuchania i dawania wiary zasłyszanym. Kiedy czytam lub słucham gdzieś złotych rad, które mają uzdrowić świat uciekam w podskokach. Jeżeli jakieś remedium i rozwiązanie miałoby działać na wszystkich, znaczy się autor nie do końca przemyślał swoją tezę, żadna ideologia, rozwiązanie czy pomysł nie zmieni 100% społeczeństwa, zawsze znajdzie się ktoś kto nawet najlepszego rozwiązania nie przyjmie, a jeżeli te świetne rozwiązanie miałoby być wprowadzane siłą…, znaczy się nie jest takie świetne.

Towaroznawstwo

 

 

Jan Piotr Norblin "Targ na Pradze" ok. 1791, olej na płótnie

 

    „Nauka o towarach zwie się „towaroznawstwem” Zadaniem jej jest opisanie wyglądu i własności towarów, ich pochodzenia i sposobów otrzymania, a także gatunków handlowych.” Czytamy we wstępie „Krótkiego podręcznika Towaroznawstwa” z 1922 roku. W dzisiejszych czasach sytuacja konsumenta znacząco różni się od treści podręcznika z przed niemal wieku, dzisiaj to człowiek jest towarem, a rynek funkcjonuje na prawach dżungli. Naszym obowiązkiem jest zmierzyć się z wyzwaniem i pojąć mechanizmy, które kierują tym dzikim światem. Wielokrotnie słyszeliśmy z opowieści czy widzimy na własne oczy, jak coś w sklepie kosztuje 2000zł, by kolejnego dnia kosztować 2400zł, a później w ramach wielkiej promocji i wyprzedaży z banerów atakuje nas nowa cena jedyne 1999zł! Ludzie wydają fortuny na promocjach, przepłacają wielokrotnie za rzeczy, których nie potrzebują i na które ich nie stać, no ale to taka świetna okazja była! Każdy pretendujący do miana „klasy średniej” musi stanąć ponad tym. Musi poznać towary, móc je ocenić oraz wycenić. Zamiast konsumentem, powinien zostać klientem.